giovedì 6 settembre 2007

Identificassioun dialettal!

Ora a vegni ben a identificà i dialètti... senza dubi... E sum fera!

Incoeu l'è capità che el mé amis Raff, del Veneto, la dis: "Vedum se riesset a indovinà el dialètt de quèsta cansonn chì, l'è tradizional!" Prima de che la mandasset, a ghù dumandà: "L'è Veneto?" "Noo, noo". Me ghà mandà la cansonn (Marieme) e a ghù sentì con attensioun.

Per i struture grammatical e la parnunzia a ghù descartà prima i dialètti del sud. Quindi, al sapevi giamò che l'eva on dialètt del nord Itàlia. A ghù anca nutà che l'eva no nisciun dialètt Veneto, cume la dis lü.

Uviament dopu a ghù anca descartà che füdessi Lumbard (adèss se sbagli chi a sto mal) Anca se ghavevi nutà alcuni trat simili... Despoeu a ghù descartà i dialètti emilian e romagnoeu (anca i cugnussi on ciccinin e ghan ona parnunzia tant particular. Anca l'è stà descartà che füdessi on dialètt del est, perché anca la parnunzia del est l'è diversa de quèlla del ovest, al so no se sbagli, ma al pari in general a in de urigin on po pü de la Germània e cume a ghù dii, a ghù truvà on quei cos en comun con el lumbard. A ghù anca descartà el ligur anca se seri no sigura.

Alura, a ghù daa chest dü possibilitaa: L'eva piemontes o valdostan.

Finalmente lü ghà cunfermà che l'eva piemontes.

Che goduria... He he he.

Nessun commento:

 
Contrato Coloriuris